Ελλάδα

Φάνης Μαλκίδης. Ελλάδα και οικονομική κρίση: Ψέματα και προπαγάνδα, αλληλεγγύη και αντίσταση

«Οι Έλληνες έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά την ελευθερία μας για να την δώσουμε τόσο φτηνά στον πρώτο τυχόντα»

 

Δημήτριος Υψηλάντης για τα «δάνεια της υποτέλειας» του 1824-1825

 

1. Ψέματα και προπαγάνδα

 

Συμπληρώνονται δύο σχεδόν χρόνια από τότε που μας έλεγαν από μπροστά μας «κοπρίτες», «τεμπέληδες», «διεφθαρμένους», τη χώρα και την οικονομία μας «Τιτανικός», και έδιναν ψευδή στοιχεία για το «χρέος» και από πίσω μας συζητούσαν μυστικά με το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, την ΕΕ, τους συμβούλους τους που έπαιξαν και παίζουν το θάνατό μας στα τοξικά, στα ομόλογα και στα άλλα «προϊόντα».

Αφού μας έριξαν στο «ασφαλές» καταφύγιο του ΔΝΤ- δεν τους ενδιέφερε ότι όπου πήγε ο «φιλανθρωπικός» αυτός οργανισμός κατέστρεψε τα πάντα- μας είπαν ότι αν δεν υπογραφεί το πρώτο μνημόνιο που κατέλυσε την εθνική κυριαρχία δεν θα υπήρχαν λεφτά για μισθοί και συντάξεις. Οι νόμοι που μας υποδούλωσαν ούτε καν τους διάβασαν, κατά δήλωσή τους. Μας είπαν ότι θα βγούμε από τις αγορές το 2012, από όπου δεν μπορούσαμε να δανειστούμε γιατί μας είπαν ότι η κρίση είναι δανεισμού και όχι χρέους. Και τα επιτόκια αυξήθηκαν με γεωμετρική πρόοδο. Μας ανέφεραν ότι αν ακολουθήσουμε τις «συνταγές», θα έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα, θα γίνουμε «Δανία του Νότου» η οικονομία θα σωθεί και δεν θα έχει πρόβλημα.

Και κάθε μήνα είχαμε και έχουμε και θα έχουμε νέο εκβιασμό για τη δόση από το εξωτερικό και από το εσωτερικό, συν το γεγονός ότι γίναμε «Μπαγκλαντές του Βορρά»

Σε λίγο άλλαξαν όλα και τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα και εφαρμοστικοί νόμοι, ενίσχυσαν τις προσπάθειες για «αναδιαρθρώσεις», «μεταρρυθμίσεις» και βεβαίως ιδιωτικοποιήσεις.

Η δημιουργία του Ταμείου για την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας ήταν η απαρχή της προσπάθειας για κοινό αγώνα για «σωτηρία» της πατρίδας. Στο Ταμείο συμμετέχουν πέραν από την Τρόικα, συμμετέχουν και οι εκπρόσωποι των κομμάτων που πήραν μέρος στην κυβέρνηση Παπαδήμου.

Μία κυβέρνηση που παρότι θα έκανε εκλογές στις 19 Φεβρουαρίου, παρότι θα ήταν υπηρεσιακή, έφερε το νέο μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς, με το ξένο δίκαιο υποθηκεύοντας τις επόμενες γενιές, και κανείς, ούτε οι ίδιοι, δεν ξέρει πόσες.

Τώρα πανηγυρίζουν για το «κούρεμα», τα ιδιωτικά χρέη έγιναν κρατικά ακόμη και εκείνα στην ΕΚΤ, που ανταλλάχτηκαν ήδη με νέα ομόλογα ίσης αξίας και το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται και θα φτάσει σύμφωνα με τις προβλέψεις τους, οι οποίες όπως ξέρουμε όλοι μας έχουν διαψευσθεί ΟΛΕΣ, το 2020-21 στα επίπεδα του 2009!

Δανειζόμαστε για να σωθούν οι τράπεζες, αυτή είναι η αλήθεια και βάζουμε νέα βάρη, χωρίς καμία ελπίδα, χωρίς μία απαλλαγή. Κατά δήλωσή τους έχουν δώσει δισεκατομμύρια ευρώ για «επανακεφαλοποίηση» των τραπεζών.

Η εμφάνιση σαν νίκης της χρεοκοπίας της χώρας, συνδυάζεται με τη μείωση της εθνικής κυριαρχίας, των αξιών γης, του φυσικού πλούτου και των ενεργειακών πηγών, των μισθών και συντάξεων, και όλων αυτών χωρίς μείωση του χρέους. Και όλα αυτά είναι απαραίτητα για τη ομαλή διεξαγωγή των εκλογών μέσα σε κλίμα ελπίδας και έχει στόχο την ενίσχυση των καθεστωτικών δυνάμεων που αγωνίζονται ως εκπρόσωποι των δανειστών και όχι του λαού.

Την ίδια στιγμή καταρρέει και καταστρέφεται η ζωή των Ελλήνων και των Ελληνίδων, που θυμίζουμε είναι άνθρωποι, όχι αριθμοί. Μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, απολύσεις, ανεργία και ύφεση που κανείς δεν ξέρει πότε θα σταματήσουν. Παράλληλα σημειώνεται κατάρρευση της υγείας και της παιδείας, της πρόνοιας και της περίθαλψης, κλείσιμο δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών, με οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα που μόνο σε πολεμικές περιόδους έχουν εμφανιστεί.

Ψήφισαν τους νέους νόμους «σωτηρίας» μας και μιλούν για τα νέα μέτρα τον Ιούνιο (!) και απειλούν, εκφοβίζουν, τρομοκρατούν, προπαγανδίζουν, και μας λένε για το τι πρέπει να ψηφίσουμε, εγχώριοι και ξένοι, όταν και εφόσον γίνουν εκλογές.

Γιατί όπως είπε ο Σόιμπλε είναι δικαίωμά σας οι εκλογές, αλλά υποχρέωσή σας η τήρηση των συμφωνιών. Και ρωτάμε ποιες συμφωνίες είναι αυτές; Εκείνες που ψήφισε η Βουλή η οποία δεν έχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση και δημοκρατική εντολή από το λαό;

2. Αντίσταση και αλληλεγγύη

Η ελληνική κοινωνία, ο ελληνικός λαός οφείλει να αναλάβει τις ιστορικές του ευθύνες και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Με αντίσταση και πράξεις, όχι (άλλα) λόγια.

Η αλληλεγγύη είναι η πρώτη κίνηση αντίστασης. Αλληλεγγύη στους ασθενέστερους που έγιναν ασθενέστεροι από τις αποφάσεις που πάρθηκαν, από τα μνημόνια, εφαρμοστικούς, μεσοπρόθεσμα, νόμους και τόσα άλλα. Όπως έχει γράψει ο Ν, Σβορώνος η ελληνική ιστορία είναι μία αντιστασιακή ιστορία και όπως είχε αναφέρει ο Δημήτριος Υψηλάντης όταν εναντιώθηκε στα δάνεια της υποτέλειας του 1824-1825, «οι Έλληνες έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά την ελευθερία μας για να την δώσουμε τόσο φτηνά στον πρώτο τυχόντα».

Οι πέντε Νεομάρτυρες οι εξ Σαμοθράκης (1837) και η μνήμη τους την Κυριακή του Θωμά.

 

Φάνης Μαλκίδης

Οι πέντε Νεομάρτυρες οι εξ Σαμοθράκης (1837) και η μνήμη τους την Κυριακή του Θωμά.

Είναι γεγονός ότι η συμβολή της Θράκης στην Εθνική Παλιγγενεσία αποτελεί ένα ακόμη μέρος της αποσιωπημένης ελληνικής ιστορίας. Μάλιστα η Θράκη έχει και αυτή ολοκαυτώματα και εξόδους ανάλογα της Χίου, των Ψαρών και του Μεσολογγίου. Ειδικότερα, στο νησί της Σαμοθράκης, η κήρυξη της επανάστασης από τα τοπικά μυημένα μέλη στη Φιλική Εταιρεία, ακολούθησε ο γενικός ξεσηκωμός των Ελλήνων, παρά το γεγονός της εγγύτητας προς την πρωτεύουσα του οθωμανικού κράτους.

 

Η αντίδραση από τους Οθωμανούς ήρθε το Σεπτέμβριο του 1821, την 1η του μηνός, την «πρωτοσταυρινιά» όπως λένε οι ντόπιοι, όταν αποβιβάστηκαν δύο χιλιάδες στρατιώτες. Η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική, από τις χιλιάδες των νεκρών, μέχρι τις λεηλασίες των οικιών και των εκκλησιών ενώ όσοι σώθηκαν πουλήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη σαν σκλάβοι. Εφτακόσιοι από τους κατοίκους που είχαν καταφύγει στα βουνά, οι Οθωμανοί, τους έφεραν πίσω με δόλο δίνοντάς τους την εντύπωση ότι θα τους δώσουν χάρη. Όμως στην τοποθεσία «Εφκάς» στο κάστρο της πρωτεύουσας (της Χώρας), τους δολοφόνησαν σχεδόν όλους. Από τη μαζική αυτή δολοφονία, επέζησαν σύμφωνα με μαρτυρίες ξένων περιηγητών και του Σαμοθρακρακίτη ιερέα Γ. Μανωλάκη από 25 έως 30 οικογένειες, οι οποίες ζούσαν τα επόμενα χρόνια σε άθλια κατάσταση. Σημαντική μαρτυρία για το ολοκαύτωμα αποτελεί το έργο του Ί Δραγούμη «Σαμοθράκη», ο οποίος δε διέσωσε μόνο ένα μέρος του συμβάντος, αλλά και την αναφορά στο τρυπημένο Ευαγγέλιο της εκκλησίας της Παναγίας στη Χώρα, το οποίο φυλάσσεται στο Εθνολογικό Μουσείο. Την καταστροφή της Σαμοθράκης την απεικόνισε ο Γάλλος Αύγουστος Βινσόν (Αuguste Vinchon) ο οποίος ζωγράφισε ένα πίνακα με θέμα τη σφαγή της Σαμοθράκης, που βρίσκεται στο Λούβρο.
Σημαντική παράμετρος του ολοκαυτώματος αποτελεί και ο βίαιος εξισλαμισμός πολλών Σαμοθρακιτών, που κατέληξαν δούλοι. Πέντε από τους επιζώντες του ολοκαυτώματος της Σαμοθράκης, οι Μανουήλ Παλογούδας, Μιχαήλ ο Κύπριος, Θεόδωρος Δημητρίου, Γεώργιος Κουρούνης και Γεώργιος Καλακίκος, γύρισαν το 1835 στη Σαμοθράκη και επέστρεψαν στην αρχική τους θρησκεία.
Για το λόγο αυτό μεταφέρθηκαν στην Μάκρη της Αλεξανδρούπολης, όπου ήταν η τοπική διοίκηση.

Όταν τους οδήγησαν μπροστά στον διοικητή τους ρώτησε για την καταγωγή τους και τη ζωή τους. Οι άγιοι με ήρεμο τρόπο του απάντησαν για την καταστροφή, την αποδοχή του Ισλάμ και την επιστροφή στο Χριστιανισμό.
Αφού βασανίστηκαν θανατώθηκαν στις 6 Απριλίου 1835, Δευτέρα του Θωμά. Ο Μιχαήλ ο Κύπριος κατατεμαχίστηκε από δήμιους, οι Γεώργιος Κορούνης και Θεόδωρος Δημητρίου απαγχονίστηκαν μετά από βασανιστήρια, και οι Μανουήλ Παλογούδας και Γεώργιος Καλακίκος ρίχτηκαν σε σανίδια με αιχμηρά σίδερα. O πρώτος πέθανε, ο δεύτερος όμως θανατώθηκε με όπλο. Η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή του Θωμά και αποτελούν τους πέντε νεομάρτυρες του νησιού και όλης της Θράκης. Τα λείψανα των αγίων φυλάσσονται οποίων υπάρχουν στην εκκλησία της Παναγίας στη Χώρα και στις εικόνες στις εκκλησίες του νησιού, όπως και στην απέναντι Θρακική ακτή της Αλεξανδρούπολης, απεικονίζονται με φουστανέλες.
Είναι οι Άγιοι που συνδύασαν όπως άλλοι πολλοί νεομάρτυρες την πίστη στην Ορθοδοξία και τον αγώνα για Ελευθερία, τα βασικά στοιχεία της Επανάστασης και της τελικής της επιτυχίας.

Άγιος Ιερομάρτυρας Κύριλλος Στ΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1813 – 1818) (μέρος 1ο)

Ο Άγιος Νέος Ιερομάρτυς Κύριλλος Στ' Οικουμενικός Πατριάρχης (1813 - 1818)

Αναγνωρίστηκε ως Άγιος της Εκκλησίας μας από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλαδος με ενέργειες του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Νικηφόρου (Πράξις 403/8-7-1993).